Uzun bir şiir arasından sonra tekrar yazmaya karar verdim.. Konu ben ve benim evrimim... Bir insan ne kadar değişir hayatı boyunca..
İşte üstteki görseli de bulmam tamamen tesadüf olarak iphone aldığım güne dek gelmiş bulunuyor..
İnsanlar zamanla gerçekten değişebiliyor ve olduğunun tam tersine dönebiliyormuş.. Kimi zaman geçmişten izler taşısa da bunları zaman zaman hissetse de bu değişimin kalıcı olması kuvvetle muhtemel..
Evrime hak vermemek elde değil bu konuda darwin amca çok hakkını yemişiz zamanında kusurumuza bakma .. Zamanla edinilen tecrübeler öyle değişimlere yol açıyor ki insan geçmişteki görüntüsünün gölgesi bile olmaktan çıkıyor..
Birazda amaçlara ulaşmanın verdiği öz güven bu konuda ön plana çıkıyor.. Her başarılı sonuç insana daha yüksek öz güven verip zamanla daha büyük başarılara koşmada önemli bir etken oluyor.
Çok çabalamak önemli değil bu konuda önemli olan kendini tanımak ve olduğun gibi kabul etmek.. İçindeki her değişim çabası sende yeni çatışmalara ve gerilemeye yol açar.. Bu nedenle zamanla değişim yani kendiliğinden evrimleşme beklenmeli ve sabırlı olunmalıdır..
İşte varoştan çıkmış zat-ı alimde zamanla böyle değişimlere maruz kalarak şu anki durumuna gelmiş bulunmakta ve geleceğe daha umutlu bakmaktadır.. Küçük şeylerle avunmak hala güzel ama imkanlar arttıkça değerlendirmek gerektiği de bir kesin..
Bu sebepten her yeni imkan eskisini silip yeniden daha kötüsünün istenmemesine ve daha iyisini elde etme çabasına dönüşüyor. Bu konuda dikkatli olmak gerektiği kadar adileşmemekte gerekiyor.
Yani konu maddiyat değil insan olunca insanları iyi kötü diye sınıflandırmak yanlışlıktır.. Maddi konularla aynı gözden insanlara bakılmaz .. Örneğin işin iyisi kötüsü olur fakat insanın iyisi kötüsü ancak huyuyla olur rütbesi makamı güzelliği yada parasıyla değil..
Böylece herkese evrimin aslında yararlı bir şey olduğunu söylüyorum.. Deneyin ve görün...
